எனக்கான விருந்தாளி - உயிரோசை

ஈரக் காற்றிறைத்தவனை
நிறுத்தி,
வாய்பிளந்து சொடக்கிட்டு
முறித்த சோம்பல்
ஆவியாய் வெளியேறுவதற்கேதுவாய்
என் வீட்டின்
பின் சன்னல் திறந்தேன்

குளிர்காற்று இதழ்குவித்து
மெலிதாய் முகத்திலூத
கணநேரம் கண்கள் சொருகிப்
பின் கண் திறந்தேன்

எதிர் வீட்டு வேம்பு
தன் கைகளில்
தேக்கிவைத்திருந்த துளிகளைச்
சிறு காற்று தட்டிவிட்டுச் செல்கிறது

நீ என்ன கொடுத்தாலும்
என் வீட்டில்
உனக்கு இடம் தர இயலாது
என்ற தன் இயலாமையை
விளக்கிக்கொண்டே
மண்புழுவோடு நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது
நத்தை

தொட்டியைச் சுற்றிலுமிருக்கும்
குப்பைகள்
அவனால் அழைத்துச் செல்லப்பட்டு
ஆங்காங்கே கைவிடப்பட்டிருக்கின்றன
குப்பை பொறுக்குபவன்
ஒருவேளை
இன்று பட்டினி கிடக்க நேரிடலாம்

வடக்கிலிருந்து
ஒரு கரும்பொதி
உருண்டு கொண்டிருப்பதை
அண்ணாந்து பார்த்தவாறே
மடித்த கருங்குடையோடு
மஞ்சள் சுடிதாரில்
ஒருத்தி செல்கிறாள்

எனக்கான விருந்தாளி
வந்ததுகூட அறியாமல்
பிணமாகவே கிடந்திருக்கிறேன்
நேற்றிரவு முழுதும்

முற்றத்தில்தான் இனி
என் இரவுகள்.
மறவாது
வந்துவிடு விளையாட!

உழவன்

இவ்வார உயிரோசையில் இக்கவிதை வெளியாகியுள்ளது. உயிரோசையில் படிக்க இங்கே சுட்டவும்.

விருப்பமிருப்பின் இப்படைப்பை "பூக்களிலிருந்து சில புத்தகங்கள்" எனும் நூலுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள்.